yeni yuvamdayım..odayı fareler işgal edince çekilmek zorunda kaldık,kazandılar!e cüsseye bakmio bu işler!aslında bi süre ona bile hoşgörülü davranmaya çalıştım :S

-ya ne var bunda,aslında hep insandan kaçmasalar,kedi gibi oratlıkta gezen hayvanlar olsalar bence gayet sevimliler?!.....dedim ama..zaten hep farkındayım hoşgörünün fazlası her zaman için bünyeye zarar!!

kura stresi çöktü üstüme!çok ağırmış!!tek stresör kura olmayınca daha da çöküyor omuzlarım..ama olsun..çok tatlı arkadaşlarım var benim!suya okuyup kuraya kadar içiren..sen istanbul çekeceksin, bırakmayız,diyen iş arkadaşlarım var!her fırsatta benim çömlüğümle dalga geçseler de "Allah gönlündeki yeri versin" derkenki içtenliklerini hissettiğim insanlar var :) hayırlısı neyse o olsun zaten..nerde mutlu olacaksam orada olayım..

madem bu kadar negatifi yüklendik,ayaklarımızı bi kuma gömelim dedik,deniz güneş, bi uzanalım,atalım hepsini dedik, şileye doğru yola çıktık.(offf daha gidilcek ne çok yer var,ama biz daha bitiremedik ki istanbulu:(( )balık istifi bir otobüs seyehati 2 saate yakın!amcalar teyzeler ezilen çocuklar:) gazetelerimizi serdik oturduk otobüsün ortasına:)) yol uzadıkça sinir katsayıları arttı;
-Almanya'da böle bi şi yoq haa diyen teyze,
-tepesindeki yuvarlak boşluğun ne işe yaradığını bilmeyip muavini fırçalayan amca "muavin nerde muaviiiiinnnnn havalandırmayı aaaçççç!!"
"tepende ya açsana!!" :))
-şoföre sinirlenip "İn Aslı!!sen de al çantanı! bu ne yaa hayvan muamelesi yapiolar!" dien amcanın yüzünde, inmeden bi kaç saniye önce beliren pişmanlık ifadesi!! :)) kemal sunal filmlerini aratmicak bi komediydi:))

çok şükür kazasız belasız atlattık yolu,kahvaltımızı yaptık ve denize attık kendimizi..çok güzeldi herşey..arkadaşlarımla birlikte belki son gesmelerimisdi..ama bazen en sevdiğin şeyler bile silemiyor yorgunluğunu,kuma karışıp denize akamıyor sıkıntıların.."melek abla"nın hamağına uzanırken de,melekimin seyir defterine yazarken de günü,aklımda bi tek kura yoktu..ama belki de sorundan çok çözüm olacaktır kura......hayırlısı...