yoruldumm!ama dilimde şükürler..boş bir güne uyandığımı sanıyordum sabah.belki kuaföre giderdim..yalnız kaldığımda öyle yaparım çünkü ben genelde..ii ki bugüne randevu alamamışım!hiç bi cilt bakımı, masaj, fenerbahçede yapılan bir brunch kadar dinlendirici,zevkli olamazdı!belvü jardin diye bir restaurant..denizle aramızdaki teller dışında herşey mükemmeldi!fotoğraf makinem yanımda olmalıydı!bu şehrin her semti ayrı bir dünya gibi..cennet gibi..nasıl bırakılıp gidilir bu denizim, yelkenlilerim, martılarım.....?

sonra karşıya geçtik; sultan ahmet camii ilk durağımızdı.arkadaşlarımın içeride olduğu bir ara merdivende oturmuş onları beklerken ben yine kendi abuk iç dünyama döndüm.turistlerin konuşamlarına takıldım.italyanca konuşuyorlardı sanırım..sonra ben ordan,o andan, big bang'e doğru ani ve kısa bir yolculuğa uçmuşum:) ilk insanlığa ve ilk konuşmaya doğru...ilk kelime neydi acaba?nedense taş olabileceğini düşündüm:)) bununla ilgili teorimi burda anlatmayı düşünmüyorum tabii ki,ama kendi kendime çok eğlendim:)) şimdi düşününce,tabii ki bu bizim milletimizin ilk kullandığı kelime olabilir ancak:)) ama biraz araştırınca zaten herkes kendi dilince düşünmüş ilk başta..mesela bir teoriye göre yansımalardan ortaya çıkmış olabilirmiş diller.."splash" gibi mesela..bir başka inanışa göre Allah (ya da bu görüşü ortaya atanların inadığı şey) tarafından verilmiş bir yetenekmiş konuşmak,bebekler 2 yaşına kadar hiç bir dilde konuşan birini duymazlarsa ibranice konuşmaya başliorlarmış?!?!deli saçması:))

ordan gülhane parkına geçtik..yine güzel şehrimin sınırsız manzarasına karşı oturduk..sonrası eve dönüş...

bu arada koku hafızam bu aralar beni çok şaşırtıyor!her kokuyu bi anımla bağdaştırıyorum, başka bi mekana, eski bi ana geçiş yapıyorum anında.hayal gücüm pick yaptı bu aralar,resmen tekrar yaşıyorum,geriye dönüyorum!siz taşların kokusunu biliyo musunuz?ben biliyorum..ve çocuk oluyorum yeniden... :)